چرا هنگام سرما میلرزیم؟
بدن شما نیاز دارد درجه حرارت مرکزی خود را در حد ۳۶.۹ درجه حفظ کند.مغز شما برای جلوگیری از کاهش بیش از حد دمای بدن(هیپوترمی) و سایر عواقب سرد شدن دمای درون ، به دقت درجه حرارت بدن را تحت نظارت دارد.اگر سطح پوست بیش از حد خنک شود، گیرنده های پوست پیامهایی را به مغز میفرستند تا بدن رشتهای از شگردهای گرمکننده را به راه بیاندازد.لرزیدن یکی از این تاکتیکهاست، که در ان عضلات شما با سرعت زیاد منقبض و منبسط میشوند. علاوه بر جنبیدن عضلات دست و پا، عضلات فک هم ممکن است شروع به لرزش کند و در نتیجه دندان هایتان به هم بخورد. جالب است بدانید که لرزیدن تولید گرما را ۵ برابر میکند. این فعالیت غیرارادی عضلانی گرما تولید میکند که به بدن کمک میکند تا درجه حرارتش را بالا ببرد. در سرمای شدید تمام بدن (غیر از عضلات کره چشم) شروع به لرزیدن میکنند. لرز از سر و گردن آغاز و سپس به کمر، شکم و پاها گسترش مییابد. آخرین عضله بدن که در سرمای شدید شروع به لرزیدن میکند، زبان است.
به طور کلی هیپوتالاموس که مانند یک ترموستات عمل میکند، وظیفه تنظیم درجه حرارت بدن را به عهده دارد. هنگام سرما هیپوتالاموس سبب میشود تا خون از پوست به سمت ارگانهای مرکزی بدن هدایت شود تا تبادل گرما با هوا به حداقل برسد. عروق خونی پوست تنگ و منقبض و عضلات راستکننده باعث سیخ شدن موها میشوند.گسترش خونی پوست در برابر سرما به نحوی تغییر مییابد که بتواند در دمای ۱۵ تا ۵۰ درجه سانتیگراد محیط، دمای مرکزی بدن را در حدود ۳۷ درجه سانتیگراد حفظ کند، تغییر در جریان خون پوست، مکانیسم لرزیدن بدن در برابر سرما و تغییر رنگ پوست، همگی برای حفظ سلامت ارگانهای داخلی بدن صورت میگیرند. با اینکه واکنش پوست در نوزادان، بزرگسالان و افراد مسن تا حدودی متفاوت است، اما پاسخ کلی پوست در جهت ثابت ماندن دمای مرکزی بدن یکسان است.
البته استعدادهای فردی مشخص نیز در انجام واکنشهای سرمایی مهم هستند، به نحوی که بعضی افراد نسبت به سرما حساستر بوده و سرمای خفیف میتواند در این افراد، علایم اختلالات سرمایی را بروز دهد. برعکس، افرادی که به مدت طولانی در معرض سرما بودهاند (بویژه اگر در سالهای اولیه زندگی در محیطهای سرد زندگی کرده باشند)، توانایی بدن شان در مقابله با سرما بالاتر میرود.لرزیدن نخستین نشانه استرس سرمایی بوده و علامتی است که از محیط سرد دور شده یا لباس گرمتری به تن کنید. البته واکنش به سرما در افراد سالخورده کاهش مییابد و مکانیسم لرز در آنها بخوبی و بسرعت جوانان عمل نمیکند. بنابراین افراد مسن بیشتر در معرض سرمازدگی و افت دمای بدن قرار دارند و باید بیشتر در برابر سرما از خود محافظت کنند.