پیش بینی ها اینطور نشان میدهد به‌طورمیانگین سالی دو تا سه توفان در محدوده دریای عمان تشکیل می‌شد اما روند گرمایش جهانی سبب شده تا این تعداد به سالی چهار تا پنج توفان افزایش یافته.
به‌طور کلی برآورد شده است که ۱۰ درصد از کل توفان‌های گرمسیری زمین در منطقه شمال اقیانوس هند شکل می‌گیرد که بخشی از آن در محدوده خلیج بنگال و بخش اندکی نیز در محدوده دریای عمان است.
امسال حدود سه توفان در محدوده شمال اقیانوس هند تشکیل شده که یکی از آن‌ها توفان «بی‌پارجوی» است که به شمال دریای عمان و محدوده مرزی هند و پاکستان کشیده شده است.
توفان‌های این منطقه مستعد حرکت به سمت سواحل ایران نیز است، به‌طوری‌که در سال ۲۰۰۷ توفان گرمسیری «گونو» به سواحل جنوب کشور در استان هرمزگان برخورد و خسارت فراوانی بر مناطق جنوبی وارد کرد.
بررسی‌ها نشان میدهد که در دو دهه اخیر حدود سه طوفان وارد دریای عمان شده و سواحل جنوب کشور را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
حتی توفان‌های شدید نیز در دریای عمان بوده است که با وجود فاصله چند ۱۰۰ کیلومتری با سواحل جنوب کشور، خساراتی در این مناطق برجای گذاشته است. برای نمونه در جریان فعالیت توفان «کیار» در سال ۲۰۱۹ به سبب افزایش شدید امواج در دریا به برخی شناورها و تاسیسات ساحلی خسارت وارد شده است.
سواحل دریای عمان به دلیل اتصال به آب‌های اقیانوسی همواره تحت تاثیر پدیده‌های مخرب جوی-اقیانوسی مانند توفان‌های گرمسیری است که ضرورت توجه به این موضوع در توسعه زیرساخت‌های ساحلی الزامی است.
