کم‌آب‌ترین شهرهای ایران را بشناسید؛ بارش‌های زمستان، کم‌آبی را جبران می‌کند؟ | ۱۴۰۰٫۱۲٫۳
مشاور رئیس کل اداره هواشناسی درباره جبران کم‌آبی در ایران گفت: اگر فکر کنیم می‌توانیم معجزه کنیم، خطا کرده‌ایم این طرح بارورسازی ابرها که برخی مطرح می‌کنند مشکلات زیادی ایجاد کرده است، این یک خطاست و طراحان آن بیشتر از آن‌که دنبال آب برای مملکت باشند به دنبال پول برای خودشان هستند.
رویداد۲۴ تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین و به دنبال آن کمبود آب از بزرگ‌ترین دغدغه‌های کشورهای مختلف است. بیش از ۸۰ درصد کره زمین را آب تشکیل می‌دهد اما فقط ۳ درصد از این آب‌ها آشامیدنی است از این رو تامین آب از مسائل مهمی است که مسئولان و دولتمردان باید برای تامین آن چاره‌ای بیندیشند. ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست و تامین آب شرب و همچنین آب برای تولید محصولات کشاورزی مسئله‌ای مهم است خاصه آن‌که ایران در کمربند خشک زمین قرار دارد و همواره با مشکل خشکسالی و کمبود آب مواجه بوده است.
علاوه بر موقعیت جغرافیایی ایران، استفاده نامطلوب آب در بخش‌های مختلف از جمله در بخش خانگی، کشاورزی و صنعت بر این بحران دامن زده است و در سال‌های اخیر کم‌آبی به معضلی بزرگ در کشور تبدیل شده است که باید با تدابیر مسئولان و همت مردم در استفاده درست از این منبع حیات‌بخش تا حدی از مشکلات بحران آب در زمان حاضر بکاهیم.
به گفته کارشناسان هواشناسی، در زمستان سال جاری بارش‌های نرمالی داشتیم حال این سوال پیش می‌آید که آیا این بارش‌ها ما را از بحران خشکسالی و کمبود آب نجات می‌دهد یا خیر؟ در این باره با پرویز رضازاده مشاور رئیس کل اداره هواشناسی گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.
آیا در زمستان امسال میزان بارش در کشور نرمال بوده است؟ آیا این میزان از بارندگی کم‌بارشی پاییز را جبران کرده است؟
بارش‌های زمستان امسال نرمال بود، اما کم‌بارشی را به طور کلی جبران نمی‌کند. ما سال زراعی را از اول پاییز در نظر می‌گیریم، در سال گذشته وضعیت مناسب نبود، امسال هم اوضاع خوبی نداشتیم. بارشی که داریم برای کشت دیم خوب است اما از لحاظ منابع آب اوضاع بسیار نامساعد است. در منابع آبی عمده کشور که در راسته زاگرس و البرز قرار دارند، سدها خالی است و اوضاع آبی اصلا خوب نیست. از لرستان، کرمانشاه، کردستان تا بخش‌های جنوبی و حتی کل بخش‌های آذربایجان غربی و شرقی، زنجان، قزوین، البرز، تهران و سمنان همگی از نظر ذخیره آب مشکل جدی دارند. حداکثر تلاشی که برای این مناطق می‌توان انجام داد تامین آب شرب مورد نیاز آن‌هاست که به نظر من، این تامین باید از طریق چاه‌ها صورت بگیرد. بارش در نیمه شمالی هم ضعیف‌تر از نیمه جنوبی است و کوهستان‌ها هم برفی نیست و در کل اوضاع خیلی خوب نیست. برای همین اصطلاح بحران منابع آب دایر است و این بارانی که مثلا دیشب آمد برای تامین منابع اصلا عددی نیست.
برای عبور از این بحران راهکاری وجود دارد یا اصلا دیگر امکان جبران وجود ندارد؟
امکان جبران منابع آب نیست اما باید با داشته‌هایمان از این وضعیت گذر کنیم. این خشکسالی ویژگی منطقه ماست. صد سال پیش هم همین خشکسالی‌ها وجود داشته اما مردم سعی می‌کردند با همان داشته‌هایشان از آن عبور کنند. مسئله این است که حجم آب مصرفی ما در حال حاضر بیش از میزان داشته‌هایمان است.
بخش عمده مصرف آب در کشور ما در کدام بخش‌هاست؟
صنعت، کشاورزی، مصارف عمومی و همه این‌ها را شامل می‌شود. ما به‌طور کلی از مصرف بیش از حد آب واهمه‌ای نداریم. در حمام رفتن و ظرف شستن هم می‌توانیم میزان مصرف را کاهش دهیم. توصیه شده است که برای جلوگیری از ابتلا به کرونا دست‌ها را مرتب بشوییم، اما آیا لازم است برای این شست‌وشو ۳۰ ثانیه یا یک دقیقه شیر آب را باز بگذاریم؟ وضو گرفتن را هم می‌توان با یک لیوان آب انجام داد. در واقع باید این کارها را انجام دهیم. رعایت نکردن این موارد ناشی از فرهنگ نادرستی است که منجر به بی‌احترامی به ارزش آب می‌شود.
آیا این مصارف خانگی به اندازه مصارف بخش صنعت و کشاورزی در هدررفت آب تاثیرگذار است؟
شکی نیست که میزان مصرف در این بخش‌ها با یکدیگر متفاوت است. هرکدام یک هسته‌ای دارد. کشاورزی هسته خاص خود را دارد، در کشاورزی تولید وجود دارد. در کشاورزی باید روش بهینه آبیاری به کار گرفته شود. اقلیم ما به گونه‌ای است که شاید ۹۰درصد از مناطق کشور مناسب کشت غرقابی نیست. همه ما در این بحران متهم هستیم، هرچند تلاش میکنیم به سهم خودمان رعایت کنیم اما باز هم در مصرف آب، انرژی و… بی‌مبالاتی میکنیم.
