همه چی درباره جنگل گلستان!

پارک ملی گلستان یکی از ذخایر طبیعی ارزشمند ایران محسوب می‌شود و قدمت آن از تمام پارک‌های ملی ثبت شده در ایران بیشتر است. این پارک ملی دارای حیات وحش و پوشش گیاهی غنی و متنوعی است. اگر به طبیعت گردی علاقه دارید این پارک مقصدی ایده‌آل برای شما خواهد بود. با ما همراه باشید تا در ادامه به شما بگوییم که پارک ملی گلستان کجاست، چه جاذبه‌های دارد و مسیر دسترسی به آن چگونه است. 

تاریخچه

در سال ۱۳۳۶ نام جنگل های انبوه این منطقه را “منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی” نهادند و حفاظت از آن را به کانون شکار سپردند. در سال ۱۳۴۲ تصمیم بر این شد که نام “پارک محمدرضا شاه” بر آن نهاده شود؛ اما سال بعد آن را باغ وحش نامیدند. عنوان باغ وحش تا سال ۱۳۵۰ بر روی این جنگل ها باقی ماند تا اینکه محدوده ای (قرخود) با وسعت چشمگیر ۳۴ هزار هکتار در شرق پارک اضافه شد، به همین دلیل نام آن را به پارک ملی تغییر دادند. این پارک در سال ۱۳۵۴ به عنوان اولین پارک ملی ایران ثبت گردید. همچنین در سال ۱۳۸۷ این منطقه به عنوان پانزدهمین اثر ملی در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، منطقه وسیع قرخود و منطقه معروف آلمه از این پارک تفکیک شده و نام این جنگل ها به “پارک ملی گلستان” تغییر یافت. این نام همواره در طول سالیان گذشته باقی ماند و هیچ تغییری پیدا نکرد. هم اکنون سازمان محیط زیست حفاظت از این پارک ملی باارزش را بر عهده دارد.

گونه‌های گیاهی پارک ملی استان گلستان

در پارک ملی جنگلی گلستان گونه‌های گیاهی بسیار متنوعی این است که از میان آن‌ها می‌توان به ممرز، زبان‌گنجشک، بلوط، پلت، کرکو، افرا و همچنین ماهان خوراکی اشاره کرد. درختان میوه‌دار این منطقه نیز شامل ازگیل، زالزالک، گوجه وحشی، گلابی وحشی، انار وحشی، شیرخشت، گز، گون، زرشک، توت، انجیر، خارشتر و… می‌شود.

تنوع جانوری قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده کشور

این گنجینه ملی مأمن جانوران زیادی است که اغلب وحشی هستند. یکی از گونه‌های جانوری فراوان پارک ملی استان گلستان گرازها هستند که معمولاً در اطراف جاده نیز دیده می‌شود. گرازها کاملاً با انسان‌ها خو گرفته‌اند و حتی ممکن است از دست شما غذا هم بخورد. البته توجه داشته باشید که تمام حیوانات این منطقه به حضور حیوانات عادت ندارند، بنابراین با احتیاط به آنها نزدیک شوید.

جاذبه های گردشگری نزدیک به پارک ملی گلستان

اگر در بازدید از این پارک ملی زیبا، وقت دارید و می‌توانید به دیدنی‌های نزدیک به آن نیز سری بزنید. جاذبه‌هایی که در ادامه آمده‌اند را از یاد نبرید.

موزه حیات وحش پارک ملی گلستان:

در این موزه که در دل غذاهای جنگلی احداث شده است، نمونه‌های تاکسیدرمی شده گونه‌های جانوری ساکن منطقه مثل حشرات (پروانه و سوسک)، پرندگان (عقاب، مرغابی و جغد)، خزندگان (انواع مار و مارمولک‌ها) پستانداران (پلنگ، خرس، خوک و گوزن) و سایر گونه‌های جانوری در معرض نمایش قرار داده شده‌اند. همچنین در صورت تمایل می‌توانید در این مکان به گرازها نزدیک شوید و به آن‌ها غذا دهید این موزه در ۳۵ کیلومتری مسیر گالیکش به سمت استان خراسان و در سمت راست اولین ورودی پارک ملی گلستان واقع شده است.

حیات وحش پارک

به طور کلی ۳۰۲ گونه جانوری و ۱۳۵۰ گونه گیاهی متنوع در این مکان به ادامه حیات می پردازند که برخی از آن ها تنها در این جنگل دیده می شوند. این پارک یکی از مهم ترین زیستگاه های پستانداران ایران به شمار می رود که نمونه ای از آن ها خرس قهوه ای، گوسفند و بز وحشی، قوچ و میش اوریال، پلنگ، خرس، شوکا، آهوی ایرانی، وشق، گرگ، گراز و مرال می باشند.

حتی پارک های ملی اروپایی که دارای مساحت بسیار زیادی هستند نیز از لحاظ تنوع زیستی با پارک ملی گلستان قابل مقایسه نمی باشند. در سال ۱۳۵۰ حدود ۱۵۰ راس قوچ و میش اوریال در این مکان وجود داشت که تعداد قابل توجهی در سطح جهانی (سه چهارم کل جمعیت گوسفندان اوریال) بود. این حیوانات که امروزه نماد پارک به حساب می آیند، در ارتفاعات جنوبی دیده می شوند. خرس قهوه ای و پلنگ گوشت خواران بزرگ پارک ملی هستند و سمور جنگلی هم از گوشت خوارانی است که گفته می شود تنها در این مکان دیده شده و این امر ارزش ژنتیکی پارک را بالا برده است.

گرازهای موجود در پارک، برخلاف سایر حیوانات هیچ ترسی از انسان ندارند و از آن جایی که اغلب در کناره های جاده موجود در پارک حضور دارند، رفتاری بی پروا با انسان ها دارند؛ حتی گاهی اوقات دیده شده که از دست انسان ها غذا می گیرند و می خورند.

حدود ۱۵۰ گونه پرنده در این مکان وجود دارد که ۶۲ گونه بومی پارک هستند و ۴۸ گونه تنها در فصل بهار و تابستان حضور دارند. برخی از این پرندگان عبارت اند از: قرقی، دلیجه، سارگپه، دال سیاه، عقاب دریایی دم سفید، هما، جغد خال دار، سارگپه پابلند، عقاب دوبرار، دال، بالابان، کبک، توکای باغی، تیهو، کوکر سینه سیاه، قرقاول، زنگوله بال، دارکوب سیاه، ابیا، بلدرچین معمولی، بلبل، زردپره ها، دم سرخ ها، سهره ها، زنبورک ها و مگس گیرها. از میان تمامی جانورانی که در این مکان زیست می کنند، ۱۹ گونه در خطر انقراض می باشد که بالابان، هما، روباه ترکمنی و گیلان شاه خال دار از جمله آن ها می باشد. برخی از جانورانی که بیشتر مورد شکار غیر مجاز قرار می گیرند شوکا، قوچ و میش، مرال و کل و بز می باشند.

افزون بر درختان بی شمار و سر به فلک کشیده ای که در پارک وجود دارند، گیاهانی از قبیل: بلند مازو، ارس، بلوط، انجیلی، نمدار، زبان گنجشک، شیردار، آزاد، توسکا، بارانک، توت، داغداغان، ولیک، سیاه تلو، شیر خشت، تمشک، گلابی وحشی، تاغ، پرند، کلاه میر حسن، چوبک، خارشتر، ممرز، افرا، خرمندی، پلت، کرکو، آوری، شیردار، انجیر، ملچ، ازگیل، زالزالک، گوجه وحشی، گردو، انار وحشی، زرشک، گز، کاروان کش، گون و درمنه نیز در نقاط مختلف پارک ملی گلستان مشاهده می شوند.

موقعیت مکانی

مساحت بزرگترین پارک طبیعی ایران، در حدود ۹۰۰ کیلومترمربع و محیط پارک به طور تقریبی ۱۹۸ کیلومتر است. این پارک در مرز مشترک استان های خراسان، سمنان و گلستان قرار دارد. بخش چشمگیری از این پارک ملی در استان گلستان قرار دارد و حدود ۳۴ درصد از آن در خراسان شمالی واقع شده است به همین دلیل آن را گلستان نامیده اند. خوب است بدانید که بخش کوچک و ناچیزی از پارک هم در استان سمنان قرار گرفته دارد. این پارک از سمت غرب از روستای تنگراه آغاز می شود و در شرق در روستای رباط قره بیل خراسان شمالی پایان می یابد. بجنورد در فاصله حدود ۱۳۰ کیلومتری، گنبد در فاصله ۵۵ کیلومتری و گرگان در فاصله ۲ ساعت از جنگل گلستان واقع شده اند و نزدیک ترین شهرها به این پارک باارزش می باشند.

وجود اختلاف ارتفاع ۲۰۰۰ متری در پارک ملی گلستان شرایط جوی گوناگونی را در آن پدید آورده که شاهد اختلاف بارندگی ۵۰۰ میلی متری سالانه در آن می باشیم.

بهترین زمان بازدید

گردشگران تور شمال در هر ۴ فصل سال می توانند بازدیدی لذتبخش در این منطقه داشته باشند؛ هر فصل زیبایی های خاصی در این پارک به نمایش گذاشته می شود که تماشای آن ها خالی از لطف نیست. اما بهترین زمانی که برای بازدید از پارک می توانید انتخاب نمایید بهار و تابستان می باشد. در فصل پاییز هم مناظر چشم نوازی در این پارک وجود دارد که زیباترینِ آن ها برگ های رنگارنگ می باشد.