اثر تغییر اقلیم بر اقیانوسها چگونه است ؟
اقیانوسها نقش مهمی را در تغییرات آب و هوایی و اقلیمی كره زمین دارند. تاثیر اقیانوسها و تغییرات اقلیمی بر یكدیگر متقابل می‌باشد. به طوریكه افزایش گازهای گل‌خانه‌ای و تغییر اقلیم بر روی این پیكره‌های آبی تاثیرات گوناگونی را در پی داشته است كه در ذیل به چند نمونه اشاره می‌گردد.
گرم شدن آب اقیانوسها
در اثر گرم شدن زمین (Global warming) آب اقیانوسها نیز گرم‌تر می‌شود، تغییر درجه حرارت آب تنوع زیستی اقیانوسی را (تنوع گونه‌ها، تنوع ژنتیكی، تنوع اكوسیتمی) تحت تاثیر قرار خواهد داد:گرم‌تر شدن آب اقیانوسها تاثیر منفی بر روی اكوسیستم مر‌جان‌ها داشته و مرگ تدریجی آنها را در پی خواهد داشت. تغییر در درجه حرارت آب دریاها منجر به مهاجرت اجباری بسیاری از گونه‌های جاندار برای تولید مثل و تغذیه می‌گردد.تغییرات درجه حرارت تاثیر مستقیمی را بر روی پراكنش، بلوغ، زمان تخم‌ریزی، رشد و بقا بیشتر ماهیها و سر پایان دارد.تغییر درجه حرارت آب اقیانوسها و تغییرات جوی بر جریان‌های اقیانوسی تاثیر می‌گذارد. الگوی مهاجرت بسیاری از جانوران دریایی متاثر از این تغییر رژیم جریان، دگرگون می‌شود. حیات گونه‌های متعددی از جانداران و اكوسیستم‌های اقیانوسی وابسته به این جریان‌ها می‌باشد به عنوان مثال، افزایش درجه حرارت آب اقیانوسی منجر به كاهش پدیده بالاآمدگی (Upwelling) در حواشی قاره‌ها می‌گردد. فرآیند بالاآمدگی (Upwelling) مقادیر بسیار فراوانی از مواد مغذی و اكسیژن را در ستون آب برای تعداد زیادی از اكوسیستم‌های اقیانوسی فراهم می‌نماید. بنابراین با كاهش جریان‌های (upwelling) بسیاری از اكوسیستم‌های اقیانوسی كه حیات آنها كاملا وابسته به مواد مغذی و اكسیژن در این نواحی است، در خطر نابودی قرار می‌گیرند.تغییر اكوسیستم اقیانوسی حیات بشر را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد، ریف‌های مرجانی و نواحی كه تحت تاثیر پدیده بالاآمدگی (Upwelling) هستند زیستگاه مناسبی را برای ماهیها فراهم می‌نمایند، نابودی مر‌جان‌ها و كاهش جریان بالاآمدگی، كاهش جمعیت ماهیها را در پی خواهد داشت، از جهتی دیگر بسیاری از صنایع چون شیلات ،صنعت توریسم و سكونت جمعیت‌ها در نواحی ساحلی همگی وابسته به زیستگاه‌‌های دریایی می‌باشد. كاهش و تغییر این اكوسیستم‌های اقیانوسی تمامی آنها را متاثر می‌نماید.
ذوب یخ‌ها
با افزایش گازهای گل‌خانه‌ای و گرم شدن زمین، یخ‌های مناطق قطبی شروع به ذوب شدن می‌نمایند، از بین رفتن یخ‌های مناطق قطبی عوارض متعددی را در پی خواهد داشت:مهم‌ترین اثر ذوب یخ‌های مناطق قطب بالا آمدن سطح آب دریاها می‌باشد.با ذوب شدن یخ در مناطق قطبی زیستگاه بسیاری ازجانوران ساكن قطب در معرض نابودی قرار می‌گیرد.
اسیدی‌شدن آب اقیانوسها
با مصرف سوخت های فسیلی و افزایش سطح گازهای گل‌خانه‌ای در جو زمین تركیب شیمیایی آب اقیانوسها نیز تغییر می‌كند با زیاد شدن گاز دی‌اكسیدكربن در جو، میزان یون بی‌كربنات در آب اقیانوسها افزایش یافته و اسیدی می‌گردد. این تغییر در تركیب آب اقیانوسی تنوع زیستی حیات اقیانوسی را دستخوش تغییر قرار می‌دهد.اسیدی شدن به طور مستقیم، گونه‌هایی از گیا‌هان و جانورانی كه پوسته و ساختارهای آهكی تولید می‌كنند را، در معرض خطر قرار می‌دهد. بسیاری از این ساختارهای آهكی چون ریف‌های مرجانی، زیستگاه و منبع غذایی دیگر جانداران می‌باشند. از بین رفتن تدریجی این جانداران آهك‌ساز زنجیره غذایی اقیانوسی را دچار اختلال می‌نماید.
