منظور از طبقات حرارتی در هواشناسی چیست؟

در زمینه هواشناسی گیاهی کف های حرارتی برای تقسیم نوارهای مختلفی که در ارتفاعات در کوهی تعیین می شود که در آن تغییرات دما و سایر عناصر آب و هوا وجود دارد. عامل اقلیمی تعیین کننده ارتفاع از سطح دریا است و متغیر اصلی هواشناسی که تحت تأثیر این نگرش است دما است.

ویژگی های کلیدی

کف سرامیکی به عنوان تغییرات اقلیمی که در مناطق کوهستانی اتفاق می افتد تعریف می شود. از آنجا که بادهای پر از رطوبت با کوهها برخورد می کنند و تمایل به افزایش دارند ، امداد همچنین بر میزان بارش تأثیر می گذارد. طبقات گرمایی معمولاً در منطقه بین گرمسیری بسیار بیشتر مورد توجه قرار می گیرند، در حالی که در مناطق معتدل تعریف نامناسبی دارند. این به این دلیل است که دما در مناطق معتدل و سرد بیشتر تحت تأثیر تغییرات سالانه تابش خورشید است.

اگر زمینه را تجزیه و تحلیل کنیم ، می بینیم که تغییرات مختلفی در ارتفاع وجود دارد و همین مواردی هستند که تغییرات قابل توجه دما را تعریف می کنند. به این ترتیب حداقل ۵ طبقه حرارتی ایجاد می شود ، کمترین آن کف گرم و سپس طبقات معتدل ، سرد ، دنج و یخی است. برای هر یک از طبقات ، دامنه ای در تغییر ارتفاع دما و همچنین سایر مشخصات مرتبط تعیین می شود.تمایز طبقات حرارتی اساساً از دامنه دما به وضوح در منطقه بین گرمسیری نشات می گیرد. در منطقه معتدل ، دما با ارتفاع کاهش می یابد ، اما این یک اثر قابل توجه نیست. این بدان دلیل است که در مناطق معتدل عوامل دیگری نیز وجود دارند که تعیین کننده ترند ، مانند عرض جغرافیایی. Latitude یکی از متغیرهایی است که تحت تأثیر تابش خورشیدی که بسته به جهت شیب دریافت می کند ، تحت تأثیر قرار می گیرد. در بخشی از مناطق گرمسیری تقریباً گزارشی از تابش خورشیدی است که می رسد و بروز وزش باد و باران است.

کف های حرارتی ، دما و ارتفاع 

دما و عرض جغرافیایی متغیرهای اصلی هستند که طبقه های مختلف حرارتی را تعریف می کنند. هوا به دلیل انتخاب مجدد که به زمین می رسد گرم می شود و هوای گرم از شدت آن می کاهد ، بنابراین سبک تر ، تمایل به افزایش دارد. میانگین دما معمولاً به ازای هر ۰.۶۵ متری که ارتفاع افزایش می یابد بین ۱ تا ۱۰۰ درجه کاهش می یابد.

کوه و ارتفاع هر کوه نیز بر رژیم باد و بارندگی تأثیر می گذارد. زیرا اگر کوهی در مسیر بادهای پر از رطوبت مداخله کند ، آنها صعود می کنند و در انتها در بالاترین قسمت کوه رسوب می کنند. اگر ارتفاع کوه زیاد باشد ، بادها خنک می شوند و رطوبت در ارتفاع متراکم می شود و باعث بارندگی می شود. در کوه های مرتفع ، خوراک ها معمولاً می توانند رطوبت را در منطقه بادگیر تخلیه کنند و در شیب کم آب معمولاً خشک تر است.عرض جغرافیایی موقعیت یک منطقه نسبت به خط استوا است و در اثر تابش خورشید در طول سال بر کف های حرارتی تأثیر می گذارد. از عرض جغرافیایی متوجه می شویم که نحوه تأثیر تابش خورشید بر نوار بین گرمسیری یکنواخت است. مهم نیست که در کدام موقعیت در اطراف خورشید قرار دارد ، زیرا منطقه گرمسیری همیشه تابش خود را دریافت می کند. از طرف دیگر ، ما می دانیم که در عرض های جغرافیایی بالاتر ، این اتفاق نمی افتد. به دلیل شیب محور زمین است که اشعه خورشید می زند از نظر تابش خورشید کمتر ، به صورت مایل و ارتفاع دما را تغییر نمی دهد.

انواع کف های حرارتی 

تقریباً ۵-۶ نوع طبقه حرارتی در منطقه بین گرمسیری وجود دارد. تفاوت اساسی این طبقات در دما است. بیایید ببینیم انواع مختلف موجود چیست:

کف گرم حرارتی

این یکی است که دمای بالا را در محدوده به طور متوسط ​​۲۸ درجه در حد کم و ۲۴ درجه در ارتفاع ۹۰۰-۱۰۰۰ متر از سطح دریا. در این کف گرمایی اکوسیستم جنگل های بارانی گرمسیری ، جنگل های برگریز ، دشت های ساوانا و برخی از مناطق خشک و نیمه خشک جهان ارائه شده است. در قسمت پایین مناطق واقع در اکوادور ، به دلیل کنفرانس بادهای مرطوب از هر دو نیمکره ، مقدار زیادی باران دریافت می شود.این نیز با نام طبقه نیمه گرم شناخته شده است شامل مناطق واقع شده است بین ۹۰۰-۱۷۰۰ متر از سطح دریا. به طور متوسط ​​به دمای ۱۸-۲۴ درجه می رسد. در اینجا جنگل های کم ارتفاع کوهستانی وجود دارد و باران orographic رخ می دهد. این باران به دلیل آن توده های هوایی صعودی است که ابرها را تشکیل می دهند و باران تولید می کنند.

کف حرارتی معتدل

همچنین با نام مزوترمال شناخته می شود. مناطق بین ۱۰۰۰-۲۰۰۰ متر از سطح دریا. دمای متوسط ​​آن در حدود ۱۵-۱۸ درجه است ، در بعضی مناطق به ۲۴ درجه می رسد. در این عرض های جغرافیایی جنگل ابر بلند و در عرض های نیمه گرمسیری جنگل های مخروطی شکل گرفته است. در اینجا نیز پدیده باران orographic در بارانهای افقی وجود دارد.

کف حرارتی سرد

همچنین با نام میکروترمال شناخته می شود. این یک طبقه است که در آن درجه حرارت پایین غالب است ، به طور متوسط ​​حدود ۱۵-۱۷ تا ۸ درجه. آنها معمولاً در ارتفاعی بین ۲۰۰۰ تا ۳۴۰۰ متر از سطح دریا قرار دارند. در اینجا به حد درختان رسیده است ، بنابراین حداکثر ارتفاع برای ایجاد این نوع فرم حیات است. فقط گونه هایی متناسب با این مناطق می توانند رشد کنند.

کف مور

این نوار حرارتی است که بین آن قرار دارد ۳۴۰۰-۳۸۰۰ متر از سطح دریا و دما از ۱۲-۸ به ۰ درجه کاهش می یابد. دمای شب به نقطه یخبندان می رسد و حتی بارش به صورت برف را نشان می دهد. در بعضی موارد میزان بارندگی کافی است ، اما در بیشتر موارد دسترسی به آب محدودیت دارد.از آنجا که بادهای وارد شده ، تمام رطوبت خود را در جاده تخلیه می کنند ، این بیماری معمولاً در بالاترین و خشک ترین مناطق اتفاق می افتد.

کف یخی

این منطقه معمولاً بین ۴.۰۰۰-۴.۸۰۰،XNUMX متر از سطح دریا واقع شده است و مربوط به منطقه برف دائمی است. در اینجا رسوبات به صورت برف است و دمای پایین از ذوب شدن آنها جلوگیری می کند ، و منطقه خورشیدی را به مقدار زیادی متضرر می کند.