تفاوت های ابر کومولوس و کومولونیمبوس
كومهاي ( كومولوس ) چگونه ابري است؟
ابرهاي جدا از هم ، غالباً چگال با لبههاي تيز ، كه به طور قائم ، به شكل تپه ، گنبد يا برج در حال برآمدن، گسترش مييابند و جزء زبرين برآمده آن غالباً به گلكلم ميماند . بخشهاي آفتابي اين ابرها غالباً سفيد درخشان است ؛ پايه آنها نسبتـاً تيره و تقريباً افقي است. گاه كومهاي ناهموار است .
بر فراز خشكيها ، كومهاي اغلب به هنگام روز ظاهر ميشود ، و غالباً به هنگام شب از ميان ميرود. كومهاي فقط ميتواند بارشهاي سبكي را توليد كند . با اين همه ، اغلب به كومهايبارا ، كه ابر رگباري سنگين است، تبديل ميشود.
ابرهاي كومهاي نمايانگر جريانهاي همرفتي قائم شديدند؛ از اين رو در هوايي پديد ميآيند كه از پايين گرم يا از بالا سرد ميشود، به گونهاي كه هواي گرم با هواي سرد پيرامون جابهجا ميشود. (( جوشش )) قلههاي آن غالباً به چشم ميخورد، كه نشانگر جريانهاي شديد قائم است.
چهار نوع كومهاي در اطلس جهاني ابر داده شده است. اين چهار نوع عبارتاند از پايينكومهاي، ميانكومهای، انبوهكومهاي و پارهكومهاي پايينكومهايها، كه اغلب از آنها به كومهاي هواي خوب ياد ميشود، گسترش قائم اندكي دارند. با اين همه داراي قلههاي گرد و پايههاي تخت هستند . اغلب به فاصلههاي كم و بيش برابر قرار دارند ولي به سوي افق، به اعتبار منظر سهبعدي ، انباشتهتر جلوه ميكنند . همچنين ، در نگاه به سوي افق ، پايههاي تخت آنها به صورت رشتهاي از پلهها يا به شكل نردبان ديده ميشود . گسترش قائم انبوهكومهاي بارز است، ولي به پاي كومهايبارا نميرسد. قلههاي آنها در حال (( جوشش )) شديد ديده ميشود. مشخصات ابرهاي ميانكومهاي و پارهكومهاي از نامشان پيداست.
كومهاي بارا ( كومولونيمبوس ) چگونه ابري است؟
ابر سنگين و چگال، با گسترش قائم قابل ملاحظه، به شكل كوه يا برجهاي كوهپيكر . بخشي از قسمت زبرين آن معمولاً هموار، يا ريشريش، يا خطخط و تقريباً همواره تخت است؛ اين بخش اغلب به شكل سندان يا قارچ عظيم گسترش مييابد .
زيرپايه اين ابر كه بسيار تيره است، بسياري از مواقع ابرهاي پايين و پارهپاره در آن فرورفته يا فرونرفته و گاه بارشي به شكل شفشابه، وجود دارد.
از دور ، كومهاي بارا به صورت پرجرمترين و بلندترين ابرها قابل تشخيص است . تكوين آن از مجموعهاي از انبوه كومهاي نشانگر جريانهاي قائم شديدي است كه حضور دارند. قله اين ابر غالباً به تراز كلالهاي ميرسد يا از زيرين مرز سر در ميآورد.
پايه اين ابر، از پايين مانند باراپوشن است، كه داراي ابرهاي سبكروان پايين با خصيصه پارهكومهاي است. در حالت كلي، حركت تلاطمي اين ابرهاي پايين پارهپاره خيلي بارزتر از آن است كه در باراپوشن پيش ميآيد. كومهاي بارا شكل رشد يافته كومهاي است، در حالي كه باراپوشن از ابرهايي كه گسترش قائم اندكي دارند پديد ميآيد.
كومهاي بارا ابر تندري وسيعي است كه در هواي تابستاني در قسمت اعظم ايالات متحده و در ساير فصلها در مدارگان ، به اين نام معروف است. همواره دستكم رگباري قابل ملاحظه توليد ميكند. توسعه آن ياختهاي است، و همواره ميان دو ابر مجاور از اين نوع فضايي كم و بيش صاف وجود دارد، مگر در برخي شرايط توفان كلي. هرگاه ابر بالاي سر باشد و ويژگيهايي را كه از دور قابل تشخيص است نتوان ديد، ريزش رگباري واقعي و تيره شدن ناگهاني آسمان گواهي كافي براي كومهاي بارا گونههاي بسياري از ابرهاي وابسته را پديد ميآورد. آسمان در ترازهاي پايين جلوهاي شكافته و تهديدآميز به خود ميگيرد و پراكنده شدن يا از ميان رفتن بخشهاي بالا لايههايي از ابرهاي كلالهشكل و فرازشكل را تشكيل ميدهد. در قسمت جلو كومهاي باراي شديد ، ابر سبكروان نوردشكلي درست در زير پايه ابر ديده ميشود. همچنين در قسمت جلو گاه شكلهاي پستاني، كه مانند نوكهاي پستان يا پستانهای گاو از ابرهاي ميانه يا پايين آويخته است مشاهده ميشود.