شرجی بودن، یعنی پر از نم و دم شدن هوا به همراه دمای بالا، پدیده‌ای است جوی در خلیج فارس و کرانه‌های آن و حتی برخی شهرهای ایران که معمولاً از فروردین و اردیبهشت آغاز میشود و ۹ ماه بدرازا می‌انجامد. واژه شرجی دگرگون شده واژه «شرقی» است و این واژه از گویش عرب زبانان جنوب به فارسی وارد شده در آب و هوای شرجی به دلیل اشباع هوا از بخار آب حالت دم کردگی به وجود می‌آید
