دانستنی ها

دانستنی های شگفت انگیز نجومی | قسمت اول

فضا پر از حقایق شگفت‌انگیز است که هنوز بخش زیادی از آن‌ها را نمی‌دانیم. در این مطلب قصد داریم شما را با دانستنی های جالبی در مورد نجوم آشنا کنیم، همراه ما باشید.

خورشید از آنچه تصور می‌کنید بزرگ‌تر است

وقتی به آسمان نگاه می‌کنید و می‌بینید خورشید به شما می‌تابد، به سختی می‌توانید بزرگی آن را تصور کنید. ما به شما می‌گوییم: حدود یک میلیون نسخه از زمین خودمان به راحتی درون خورشید جا می‌شود! و اگر خورشید انرژی اصلی ما را تامین نمی‌کرد، ما در تاریکی از سرما می‌لرزیدیم. انرژی که هسته خورشید آزاد می‌کند معادل ۱۰۰میلیارد بمب هسته‌ای است.

یخ داغ واقعا وجود دارد

در فاصله ۳۳ سال نوری از ما، سیاره‌ای به نام «Gliese ۴۳۶ b» وجود دارد. این سیاره از عناصر مختلف آب تشکیل شده است که یخ سوزان را تشکیل می‌دهند. به عبارت دیگر، یخ روی این سیاره به خاطر فشار جامد می‌ماند، درحالی که دمای سطح آن به شدت بالاست؛ یعنی ۳۰۰ درجه سانتیگراد!

در فضا هوس استیک می‌کنید

فضانوردان در بازگشت از سفر فضایی، بو‌های مختلفی را در لباس فضایی خود دارند از فلز گرفته تا استیک زغالی. این به خاطر هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای است که محصول جانبی ستارگان در حال مرگ هستند. این هیدروکربن‌ها از سوختن زغال، چوب، بنزین و گوشت کباب شده روی زغال هم آزاد می‌شوند.

زباله زیادی در فضا وجود دارد

شاید زباله‌های زیادی محل‌های دفن زباله ما را پر کرده باشد، اما بیش از یک میلیون قطعه زباله هم دور زمین می‌چرخند. زباله‌های فضایی یک مشکل جدی هستند. حتی چیز کوچکی به اندازه گیره کاغذ هم می‌تواند سیستم ماهواره‌ای ما را خراب کند، در حال حاضر، هیچ راهکار مناسبی برای تمیز کردن فضا وجود ندارند، اما دانشمندان روی پیدا کردن راه حل‌ها تمرکز کرده اند.

اورانوس عجیب و غریب است

اورانوس به عنوان تنها سیاره‌ای که کج می‌چرخد، دانشمندان را گیج کرده است. برخی نظریه‌ها می‌گویند در اثر یک برخورد عظیم چرخش آن تغییر کرده است.

تماشای ستارگان مثل نگاه کردن به گذشته است

از آنجا که ستارگان بسیار دور از ما هستند و زمان زیادی طول می‌کشد تا نورشان به زمین برسد، ممکن است ستاره‌ای که اکنون به آن نگاه می‌کنید، مُرده باشد. مثلا «ستون‌های آفرینش» یا «ستون‌های آسمان» که بخشی از سحابی عقاب هستند ۷۰۰۰سال نوری با ما فاصله دارند. این ابر‌های غبار و گاز که به شکل ستون هستند، اولین بار توسط تلسکوپ هابل در سال ۱۹۹۵ تصویربرداری شدند، اما حداقل ۶۰۰۰سال پیش توسط یک ابرنواختر نابوده شده اند. آنچه ما در تصویر سال ۱۹۵۵ هابل می‌بینیم، ستون‌های آفرینش در ۷۰۰۰سال پیش هستند. البته ستارگان مرده کمیاب هستند، بنابراین بیشتر ستاره‌هایی که در آسمان می‌بینید هنوز آنجا هستند.

 

 

محمد صانعی

متولد اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۹ در سبزوار هستم. دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آمار اقتصادی در دانشگاه فردوسی مشهد بوده و به فعالیت در زمینه هواشناسی علاقه دارم. تحلیل داده های هواشناسی و پیش بینی از اهداف و علایق من است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا